- ریه البحر (یَ تُلْ بَ)
چیزی است شبیه به شیشه و در کنار دریاها یافت میشود و ضماد اوجهت نقرس و شقاقی که از سرما به هم رسیده باشد نافعاست. (تحفۀ حکیم مؤمن) (از ذخیرۀ خوارزمشاهی)
معنی ریه البحر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خُصْ یَ تُلْ بَ)
لغت نامه دهخدا
جند بیدستر. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). جند بادسر. (یادداشت بخط مؤلف)
(خَ لُلْ بَ)
لغت نامه دهخدا
اسب آبی. (یادداشت مؤلف) : دخلت فی النهر فقلت لابی بکر بن یعقوب ماهذه الدواب فقال هی خیل البحر خرجت ترعی فی البر و هی اغلظ من الخیل و لها اعراف و اذناب و رؤوسها کرؤوس الخیل ارجلها کارجل الفیله و رایت هذه الخیل مره اخری. (از ابن بطوطه)
(شَ خُلْ بَ)
لغت نامه دهخدا
سمک الیهود. شیخ الیهودی. دجونح. بل مرین. فوقی. (یادداشت مؤلف). حیوانیست دریائی. و نیز رجوع به ترکیب شیح البحری ذیل شیح و تحفۀ حکیم مؤمن شود
(فُلْ بَ)
لغت نامه دهخدا
رجوع به اکرالبحر شود. بیخی است شبیه به سعد و بزرگتر از آن و ظاهر و باطن او سیاه و برگش شبیه به برگ سریش و ریشهای او باریک و بهم پیچیده و مدور و سیاه و کوچک و به قدر گردکان و بزرگ به قدر نارنج و با خشونت گویا پشمی است که مدور کرده اند و از بحر مغرب خیزد و موج به ساحل می اندازد. در دوم گرم و خشک و به غایت جالی آثار و سوختۀ او بهترین ادویۀ قروح خبیثه و سنون او مقوی لثه و جالی دندان ومغسول او جهت بیاض و ناخنۀ چشم مفید است. (تحفۀ حکیم مؤمن). لیف البحر، اصل اسود اغلظ من السعد له ورق کالاشراس یوجد فی البحر خصوصاً المغربی حار یابس فی الثانیه یجلو الاّثار بقوه. (تذکرۀ ضریر انطاکی)
